Αναγεννητική Ορθοπαιδική: Πλάσμα πλούσιο σε αιμοπετάλια (PRP)

Πλάσμα πλούσιο σε αιμοπετάλια (PRP)
Οι εφαρμογές του στη Σύγχρονη Ορθοπαιδική

Με ποιους μηχανισμούς δρα η θεραπεία με το Πλάσμα Πλούσιο σε Αιμοπετάλια (PRP);
Τα αιμοπετάλια αποτελούν φυσιολογικό συστατικό του αίματος και χαρακτηρίζονται από την σημαντική ιδιότητά της συμμετοχής στο μηχανισμό της αιμόστασης και της δημιουργία του θρόμβου.
Στην Ορθοπαιδική όμως, τα τελευταία χρόνια, έχει βρει σημαντική εφαρμογή και μία άλλη χρήσιμη ιδιότητά τους. Τα αιμοπετάλια διαθέτουν έναν σημαντικό αριθμό αυξητικών παραγόντων, όπως ο ινσουλινοειδής αυξητικός παράγοντας (IGF-1), ο ενδοθηλιακός αυξητικός παράγοντας των αγγείων και ο βασικός αυξητικός παράγοντας των ινοβλαστών (b-FGF). Οι παράγοντες αυτοί είναι μικρά πεπτίδια που συνδέονται με υποδοχείς της κυτταρικής μεμβράνης και διεγείρουν μια σειρά βιολογικών μηχανισμών. Με αυτό τον τρόπο διαδραματίζουν ενεργό ρόλο στη διαδικασία της επούλωσης των ιστών που έχουν υποστεί κάποια βλάβη.
Οι αυξητικοί αυτοί παράγοντες που περιέχονται στα αιμοπετάλια συμβάλλουν στην αγγειογένεση, την επιθηλιοποίηση, την παραγωγή κολλαγόνου και τελικά στην ανακατασκευή των ιστών.

Σε ποιες Ορθοπαιδικές παθήσεις βρίσκει εφαρμογή του PRP;
Η μέθοδος της ένεσης πλούσιου σε αιμοπετάλια αυτόλογου αίματος (Platelet Rich Plasma) έχει χρησιμοποιηθεί με ικανοποιητικά αποτελέσματα σε μια σειρά παθήσεων του μυοσκελετικού συστήματος, όπως;
• Χρόνιες τενοντίτιδες
• Παθήσεις του αρθρικού χόνδρου
• Οστεοαρθρίτιδα του γόνατος και των άλων μεγάλων αρθρώσεων
• Συνδεσμικές κακώσεις αρθρώσεων όπως του γόνατος, του αγκώνα, της ποδοκνημικής κτλ.

Το PRP μπορεί να βοηθήσει στην περιοχή του αχίλλειου τένοντα, που έχει χρόνια φλεγμονή ή στην αντιμετώπιση των ρήξεων του στροφικού πετάλου, η οποία αποτελεί συχνή αιτία πόνου και περιορισμού της κίνησης της άρθρωσης του ώμου.
Η μέθοδος φαίνεται επίσης ότι έχει ιδιαίτερα ευεργητικά αποτελέσματα στην έξω επικονδυλίτιδα του αγκώνα ή αλλιώς στον αγκώνα των τεννιστών, στην αντιμετώπιση της τενοντίτιδας του επιγονατιδικού τένοντα και στη θεραπεία της τενοντίτιδας των ισχιοκνημιαίων μυών στην περιοχή έκφυσής τους στο ισχιακό κύρτωμα. Εφαρμόζεται ακόμη στην περιοχή του πέλματος, για την αντιμετώπιση της πελματιαίας απονευρωσίτιδας
Στην περίπτωση της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος, η μέθοδος ενδείκνυται ιδιαίτερα σε νεαρής ηλικίας άτομα στα αρχικά στάδια της νόσου, όπου η βλάβη του αρθρικού χόνδρου δεν είναι προχωρημένη.

Η θεραπεία με Πλάσμα Πλούσιο σε Αιμοπετάλια είναι δύσκολη διαδικασία;
Η διαδικασία είναι σχετικά απλή.
1.Περιλαμβάνει τη λήψη ποσότητας μερικών κυβικών εκατοστών αίματος από τον ασθενή.
2.Το αίμα στη συνέχεια φυγοκεντρείται για μερικά λεπτά.
3.Tο πλάσμα που λαμβάνεται με αυτή τη διαδικασία περιέχει συγκέντρωση αιμοπεταλίων αυξημένη κατά 3-5 φορές σε σχέση με το φυσιολογικό αίμα. Περιέχει επίσης αυξημένη ποσότητα αυτόλογων αυξητικών παραγόντων με σημαντικές επουλωτικές ιδιότητες.
4.Η φωτόλυση του φυγοκεντρημένου αίματος στη συνέχεια, θεωρείταιι επίσης ότι αυξάνει τις επουλωτικές ιδιότητες του PRP ενεργοποιώντας κύτταρα που καταστέλουν την φλεγονή στην περιοχή που πάσχει.
5. Το φυγοκεντρημένο αίμα τέλος, με αυστηρά άσηπτες συνθήκες εισάγεται με ένεση στην πάσχουσα περιοχή, π.χ. στον τένοντα ή στην άρθρωση.

Η θεραπεία χρειάζεται επανάληψη;
Η θεραπεία μπορεί να επαναληφθεί αλλά συνήθως απαιτούνται λίγες επαναλήψεις, συνήθως 2 ή 3 θεραπείες είναι αρκετές, αφού η θεραπευτική δράση της μεθόδου είναι παρατεταμένη.

Έχει παρενέργειες το PRP;
Οι παρενέργειες από την εφαρμογή της μεθόδου, εφόσον τηρηθούν οι κανόνες ασηψίας είναι πολύ λίγες. Μπορεί να παρατηρηθεί μία ενόχληση μετά την εφαρμογή της μεθόδου στο σημείο της έγχυσης ή και να αυξηθεί σε μικρό βαθμό ο πόνος. αλλά οι ενοχλήσεις δεν ξεπερνούν σε διάρκεια τις λίγες μέρες. Επειδή το αίμα που φυγοκεντρείται προέρχεται από τον ίδιο τον ασθενή δεν υπάρχει ο κίνδυνος αλλεργικής αντίδρασης ή μετάδοσης ασθενειών.

Ποιες είναι οι αντενδείξεις της μεθόδου της έγχυσης του Πλάσματος Πλούσιου σε Αιμοπετάλια;
Αντενδείξεις της μεθόδου του PRP αποτελούν η παρουσία μικροβιακής επιμόλυνσης, η αντιπηκτική αγωγή και οι διαταραχές της πηκτικότητας του αίματος του ασθενούς.
Καλό είναι να αποφεύγεται η λήψη αντιφλεγμονωδών φαρμάκων για τις επόμενες από την εφαρμογή της μεθόδου μέρες ή λίγες εβδομάδες, αφού θεωρείται ότι μπορεί να επηρεάσει αρνητικά το θεραπευτικό αποτέλεσμα. Αν χρειαστεί, μπορούν να χορηγηθούν στον ασθενή απλά αναλγητικά, ενώ η επιστροφή στη φυσιολογική δραστηριότητα θα πρέπει είναι προοδευτική.

Δρ Αντώνιος Αγγουλές

Χειρουργός Ορθοπαιδικός 

Καραθεοδωρή 45

11525 Νέο Ψυχικό

2106777648