Τι είναι η Σκολίωση και πώς Αντιμετωπίζεται

Τι είναι η Σκολίωση και πως Αντιμετωπίζεται;
Η σκολίωση είναι η παραμόρφωση της Σπονδυλικής Στήλης η οποία χαρακτηρίζεται από πλάγια κλίση και στην περίπτωση της οργανικής σκολίωσης και από στροφή των σπονδύλων.
Χαρακτηρίζεται σαν αριστερή ή δεξιά ανάλογα με τη φορά του κυρτού τμήματος του κυρτώματος και θωρακική, θωρακοοσφυική ή οσφυική σύμφωνα με την περιοχή η οποία πάσχει.
Διακρίνεται σε δύο μεγάλες κατηγορίες. Στη λειτουργική σκολίωση η οποία ονομάζεται και δευτεροπαθής και στην οργανική σκολίωση που είναι και η περισσότερο συνηθισμένη.
Η λειτουργική μπορεί να διορθωθεί προσωρινά από το γιατρό ή τον ίδιο τον ασθενή π.χ. κατά τον ακτινολογικό έλεγχο και οφείλεται σε προβλήματα όπως η ανισοσκελία, η πίεση νευρικής ρίζας στην περιοχή της μέσης σε περίπτωση δισκοπάθειας , η κακή στάση κτλ. Όταν το πρωταρχικό αίτιο λείψει η παραμόρφωση αυτή διορθώνεται.
Στο μεγαλύτερο ποσοστό η σκολίωση είναι οργανική με μη διορθώσιμο κύρτωμα ή κυρτώματα και μάλιστα σε ένα ποσοστό ίσο με 80 % δεν βρίσκεται κάποιο αίτιο όπως συγγενές, νευρομϋικό κτλ. Στην περίπτωση αυτή η παραμόρφωση χαρακτηρίζεται σαν ιδιοπαθής.
Δεν είναι γνωστά τα αίτια της ιδιοπαθούς σκολίωσης για την οποία ενοχοποιούνται πιθανόν γενετικοί παράγοντες –κληρονομικότητα αλλά και ορμονικά αίτια όπως διαταραχές της μελατονίνης. Η σχολική τσάντα και ιδιαίτερα η βαρειά αν και επηρεάζει τη γενική στάση και μπορεί να προκαλεί ενοχλήσεις στα παιδιά, εντούτοις δεν προκαλεί σκολίωση ούτε φαίνεται να επηρεάζει την εξέλιξη της.
Η ιδιοπαθής σκολίωση διακρίνεται σε βρεφική (0-3 έτη), παιδική (4-10 έτη) και εφηβική (10-13 έτη).
Η βρεφική είναι σπάνια και συνοδεύεται συχνά από άλλες συγγενείς παραμορφώσεις.
Η παιδική σκολίωση αφορά περίπου το 20 % των συνολικών παραμορφώσεων παρουσιάζεται συχνότερα στα κορίτσια και τις περισσότερες φορές τα κυρτώματα είναι στη θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης και με δεξιά φορά. Λιγότερο συχνά είναι τα διπλά κυρτώματα (θωρακικό και οσφυικό) και τα θωρακοοσφυικά.
Η εφηβική είναι άγνωστης αιτιολογίας και στα μικρά κάτω των 10ο είναι το ίδιο συχνή τόσο στα αγόρια όσο και στα κορίτσια. Σε μεγάλα όμως κυρτώματα είναι πιο συχνή στα κορίτσια.
Κατά την ενήλικο ζωή η πιθανότητα επιδείνωσης είναι πολύ μικρή και αφορά κυρίως τα κυρτώματα μεγαλου βαθμού.
Η σκολίωση διαπιστώνεται κλινικά με την επισκόπηση ή με τη βοήθεια οργάνων όπως το σκολιόμετρο, αλλά επιβεβαιώνεται με τον ακτινολογικό έλεγχο.
Η σκολίωση κατά κανόνα είναι ασυμπτωματική. Δεν προκαλεί πόνο στις συνηθισμένες περιπτώσεις ούτε περιορισμό των κινήσεων όταν δεν ξεπερνούν τις 300. Σε πολύ μεγάλα όμως κυρτώματα άνω των 800 επηρεάζεται τόσο η αναπνευστική όσο και η καρδιαγγειακή λειτουργία. Η σκολίωση επίσης δε φαίνεται να επηρεάζει δυσμενώς της εγγυμοσύνη αν και είναι δυνατό σε σκελετικά ανώριμους εγκύους να προκληθεί μικρή επιδείνωση του κυρτώματος.
Η θεραπεία είναι κατά κανόνα συντηρητική. Τα μικρά κυρτώματα κάτω από 200 δε χρειάζονται κάποια θεραπεία όπως κηδεμόνες. Η φυσικοθεραπεία δε φαίνεται να προσφέρει κάποια ιδιαίτερη βελτίωση στην πρόγνωση της σκολίωσης Ενθαρρύνονται όμως οι ασκήσεις που διατηρούν την κινητικότητα της σπονδυλικής στήλης, οι ασκήσεις κοιλιακών και ραχιαίων μυών καθώς και οι διατάσεις της ράχης του παιδιού και οι οποίες μπορούν να γίνουν από το ίδιο το παιδί. Η κολύμβηση επίσης είναι πολύ καλή άσκηση.
Τα παιδιά με παραμορφώσεις της σπονδυλικής στήλης πρέπει να παρακολουθούνται με τακτικό ακτινολογικό έλεγχο ανά 6 έως 12 μήνες για την παρακολούθηση της εξέλιξης του κυρτώματος ή των κυρτωμάτων.
Η πρόγνωση είναι χειρότερη όσο μικρότερη είναι η ηλικία έναρξης, στα κορίτσια σε σχέση με τα αγόρια και όσο μεγαλύτερος χρόνος υπολλείπεται για την ολοκλήρωση της σκελετικής ανάπτυξης. Επίσης οι αριστερές θωρακικές σκολιώσεις και η ελάττωση της φυσιολογικής θωρακικής κύφωσης χρήζουν προσοχής ενώ οι οσφυικές σκολιώσεις έχουν καλύτερη πρόγνωση.
Ανάλογα με το βαθμό της παραμόρφωσης και αν διαπιστωθεί ταχεία αύξηση της και για κυρτώματα 20-400 εφαρμόζονται ειδικοί νάρθηκες-μηχανήματα σαν γενικός κανόνας. Αν και οι σύγχρονοι κηδεμόνες είναι μικρού βάρους, φοριούνται κάτω από τα ρούχα και γίνονται γενικά αποδεκτοί από τα παιδιά, έχουν το μειονέκτημα ότι πρέπει να φοριούνται για πολλές ώρες (περί τις 20) κάθε μέρα και να αφαιρούνται μόνο για μπάνιο και ασκήσεις.
Χειρουργική θεραπεία απαιτείται μόνο σε σκολιώσεις μεγαλύτερες από 40-500 και ιδιαίτερα αν η σκολίωση είναι δύσκαμπτη και εξελίσσεται σε γρήγορο βαθμό. Είναι ιδιαίτερα απαιτητική τεχνικά και περιλαμβάνει τις σύγχρονες μεθόδος σπονδυλοδεσίας.